ดวงดาวเป็นของฟ้า

จันทร์เต็มดวงกลมโตเริ่มโผล่พ้นทิวไม้ตะวันออก ขณะที่แสงตะวันล่าถอยหายไปทีละน้อยอีกฟากทิศ ดวงจันทร์ดูหม่นหมองอยู่ภายใต้เงามัวแปลกประหลาด ครั้นผ่านไปอีกครู่เงามืดของโลกก็เริ่มเคลื่อนเข้ากลืนกินดวงจันทร์

ผมเดินออกจากบ้านมาเงยหน้ามองปรากฏการณ์พิเศษระหว่างดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ และโลกเป็นระยะ ในราว ๆ สองทุ่มผมก็เห็นดวงจันทร์ทั้งดวงผลุบหายเข้าไปภายใต้ม่านอนธการของเงาโลกจนหมดมิด สีแสงของพระจันทร์กลายเป็นแดงหม่นคล้ายสีเลือด

ม่านเมฆลอยฟ่องกระจัดกระจายทั่วฟ้า แต่ก็ยังเปิดพื้นที่ว่างโล่งบางส่วนให้มองเห็นดวงดาวกะพริบแสงวิบวับอยู่ไกลแสนไกล คงมีเพียงในค่ำคืนแห่งปรากฏการณ์พิเศษเช่นนี้ ที่เราได้เห็นดวงดาวขับแสงสว่างพราวอยู่เคียงคู่จันทร์เต็มดวงซึ่งราแสงลง ในห้วงยามปกติ คืนใดจันทร์เพ็ญทอแสงผ่องอำไพย้อมผืนโลกให้เหลืองนวลสว่างจ้า แสงของดวงดาวจะถูกข่มกลบเลือนรางเร้นหาย อาจเห็นเพียงดาวไม่กี่ดวงกะพริบแสงอ่อนแรงอยู่อีกหลืบมุมฟ้าห่างไกลจากรัศมีจันทร์

ราวสามทุ่มเศษ จันทร์เพ็ญเริ่มเคลื่อนดวงออกจากเงาหม่นมืดทีละน้อย และในอีกราวชั่วโมงต่อมา จันทร์ทั้งดวงก็เคลื่อนเอื่อยเผยพ้นเงามืด ทว่ายังซ่อนแสงบางส่วนไว้เบื้องหลังเงามัวรอบนอก

ผมเดินออกจากบ้านไปเงยหน้ามองพระจันทร์อีกครั้งในตอนห้าทุ่มกว่า ๆ เห็นจันทร์เต็มดวงกลับมาสาดแสงสว่างไสวสวยงามเช่นที่เคยเป็น ดวงจันทร์หลุดพ้นจากเงื้อมเงาทั้งมืดและมัวนั้นแล้ว

แสงจันทร์สว่างจ้าข่มกะพริบพราวของดวงดาวให้เลือนราง เมฆราตรีบางส่วนยังลอยฟ่องล่องไหลไปตามแรงลมบน แทบมองไม่เห็นจุดแสงแห่งดวงดาวที่ตรงไหนบนผืนฟ้าเลย

ละสายตาจากท้องฟ้ายามดึก เดินกลับเข้าบ้าน เปิดคอมพิวเตอร์เครื่องเก่า ทรุดนั่งลงบนเก้าอี้อวลกลิ่นเหงื่อ

นิ่งนึกอะไรบางอย่างอยู่คนเดียวเงียบ ๆ แล้วผมก็เริ่มต้นเขียนคำนำสำหรับหนังสือเล่มใหม่ของตัวเอง…