ครอบครัวตัวมีขน

บางครั้ง…การเขียนหนังสือสักเล่ม ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าการจดจารความทรงจำของนักเขียนคนหนึ่งไว้บนหน้ากระดาษ นวนิยายบางเรื่องไม่ได้พูดถึงประเด็นใหญ่โตระดับประเทศหรือระดับโลก ไม่ได้ขุดลึกลงในภาวะจิตใจของตัวละครอันซับซ้อน ไม่แม้แต่จงใจสะท้อนภาพสังคมให้ผู้อ่านฉุกคิดคล้อยตาม

นวนิยายบางเล่มเพียงแค่บอกเล่าเรื่องราวเล็ก ๆ ซึ่งไม่ได้สลักสำคัญกับใคร…ยกเว้นเพียงตัวผู้เขียนเอง

อย่างไรก็ตาม การบอกเล่าเรื่องราวเล็ก ๆ ออกมาให้ชวนอ่าน และงดงาม ก็หาใช่เรื่องง่ายที่จะทำกันได้ทุกคน

นวนิยายวรรณกรรมเยาวชนเล่มนี้ ดูเหมือนไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งและสัตว์เล็กสัตว์น้อยที่ผ่านเข้ามาเกี่ยวข้องผูกพัน แต่น่าแปลกที่เมื่ออ่านจบแล้ว กลับรู้สึกอิ่มเอมและมีความสุขอย่างประหลาด คล้ายว่าผู้เขียนได้ซ่อนชิ้นส่วนความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้ระหว่างบรรทัด ครั้นอ่านจบ ชิ้นส่วนความสุขเหล่านั้นก็รวมตัวกันกลายเป็นมวลความสุขชิ้นใหญ่ที่เราจับต้องสัมผัสได้อย่างชัดเจน

เราเชื่อว่า หนังสือเล็ก ๆ เล่มนี้จะถูกใจคนรักสัตว์ทั้งหลาย ในขณะเดียวกันหากคุณไม่ได้มีพื้นนิสัยเป็นคนรักสัตว์มากมายอะไร เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้จบลง คุณจะรักสัตว์และมองเห็นคุณค่าของทุกชีวิตบนโลกใบนี้มากยิ่งขึ้น