คืนลิ้มรัก

ครั้งหนึ่งผมเคยมีโอกาสวิสาสะกับนักเขียนรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งผมชื่นชมในฝีไม้ลายมือ นักเขียนท่านนั้นแสดงมุมมองส่วนตัวไว้ทำนองว่า เขาไม่มีวันเขียนเรื่องอีโรติกเด็ดขาด เพราะนึกไม่ออกว่าจะมีอะไรให้เขียนนอกจาก “คนเอากัน” (ขออภัยที่อาจใช้คำไม่สุภาพนัก)

ผมเห็นต่าง แต่ไม่ได้โต้แย้งออกไป เพราะมองว่านั่นไม่ใช่ประเด็นที่ต้องถกเถียงเอาชนะคะคาน ถึงที่สุดแล้วทัศนะต่อเรื่องต่าง ๆ ของมนุษย์เราย่อมแตกต่างกันไปเป็นธรรมดา

ในความคิดของผม วรรณกรรมอีโรติกมีอะไรให้บอกเล่ามากมายไม่รู้จบ กามารมณ์คือสัญชาตญาณพื้นฐานที่สุดอย่างหนึ่งของมนุษย์ การมีเซ็กซ์เป็นส่วนสำคัญของชีวิต และที่ต้องไม่ลืมเด็ดขาดคือเราทุกคนล้วนเป็นผลผลิตมาจากกิจกรรมทางเพศด้วยกันทั้งนั้น

ตลอดระยะเวลาเกิน 20 ปีที่มีอาชีพเป็นคนเขียนหนังสือ ผมเขียนเรื่องสั้นไว้หลากหลายแนว อาจเรียกว่าแทบทุกแนวก็ว่าได้ หนึ่งในนั้นคืองานอีโรติกซึ่งเขียนไว้ต่างช่วงเวลาและบริบทของชีวิต

ผมรวบรวมเรื่องสั้นอีโรติกของตัวเองออกมาได้จำนวนไม่น้อย ตัดเรื่องที่มองว่ามีคุณภาพไม่เพียงพอทิ้งไปมากมาย คัดสรรเรื่องที่ ‘ผ่าน’ ตามมาตรฐานของตัวเองมาอยู่ในหนังสือเล่มนี้

อ่านรวมเรื่องสั้นอีโรติกเล่มนี้จบลงแล้ว บางทีคุณอาจเห็นด้วยกับผมก็ได้ว่า วรรณกรรมอีโรติกมีอะไรให้บอกเล่าและขบคิดนอกเหนือจากเรื่อง “คนเอากัน” มากมายนัก