ตัวละครที่ถูกหลงลืม

ในบางครั้งบางหนยามว่างจากการเขียนหนังสือเล่มใหม่ ๆ ผมย้อนกลับไปอ่านเรื่องสั้นบางเรื่องที่เคยเขียนไว้และผ่านการตีพิมพ์ตามหน้านิตยสารต่าง ๆ ไปแล้วเมื่อราว 20 ปีก่อน ผมรู้สึกเหมือนได้มีโอกาสกลับไปพูดคุยทักทายกับเพื่อนเก่าซึ่งเคยพบพานและผูกพันกันเมื่อครั้งอดีต เพียงแต่ว่าเพื่อนเก่าเหล่านั้นไม่ใช่ใครที่ไหน พวกเขาคือบรรดาตัวละครในเรื่องเล่าของผมเอง

ตัวละครบางตัวผมหลงลืมไปแล้วด้วยซ้ำ เรื่องสั้นบางเรื่องผมจำแทบไม่ได้ว่าเคยเขียนไว้ อาจเพราะผมเขียนเรื่องสั้นไว้มากพอสมควร นับทั้งต้นฉบับที่ยังมีจัดเก็บอยู่ในคอมพิวเตอร์ และต้นฉบับที่เขียนด้วยลายมือหรือพิมพ์ดีดซึ่งสูญหายไปบ้างตามกาลเวลา รวมแล้วน่าจะมีไม่น้อยกว่า 500-600

เรื่องรวมเรื่องสั้น “ตัวละครที่ถูกหลงลืม” เล่มนี้ แม้เป็นรวมเรื่องสั้นเล่มใหม่หมาด แต่เรื่องสั้นในเล่มล้วนถูกเขียนขึ้นมานานไม่น้อยกว่า 20 ปี (ขณะอ่านขอให้คุณเข้าใจไว้ด้วยว่า เหตุการณ์ต่าง ๆ ในเรื่องเล่าล้วนเกิดขึ้นในอดีต บริบทสังคมจึงแตกต่างไปจากปัจจุบัน) เจตนาในการออกหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่า ผมอยากเก็บตกบรรดาตัวละครซึ่งไม่เคยมีที่ทางในหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มไหนมาก่อน เรื่องส่วนใหญ่เคยตีพิมพ์แต่ตามหน้านิตยสารเท่านั้น ทั้งที่เรื่องสั้นเหล่านี้เป็นงานเขียนที่ผมรัก หรือไม่ก็มีความสำคัญในบางช่วงตอนของชีวิตครั้งผมยังเป็นเพียงนักเขียนหน้าใหม่

เรื่องสั้นหลาย ๆ เรื่องในหนังสือเล่มนี้ อ่านแล้วก็ให้ย้อนนึกไปถึงบรรณาธิการหลาย ๆ ท่านที่เคยกรุณาตีพิมพ์ต้นฉบับเรื่องสั้นให้ผมในวันนั้น ทำให้ผมมีกำลังแรงใจ มุ่งมั่นมานะกับการเป็นนักเขียน และกลายมาเป็นนักเขียนอาชีพได้จนถึงทุกวันนี้

อย่างที่บอกว่าเรื่องสั้นในหนังสือเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นนานพอสมควรแล้ว ผมเลือกเรื่องที่ตัวเองรักและมีความสำคัญกับชีวิตในตอนเริ่มต้นเขียนหนังสือ ฉะนั้นคุณภาพของเนื้องานจึงอาจดีบ้างไม่ดีบ้างปนเปกันไป หากคุณอ่านแล้วไม่ชอบนัก ผมต้องขออภัยไว้ด้วย

แต่หาก “ตัวละครที่ถูกหลงลืม” เหล่านี้ สร้างความรื่นรมย์ในการอ่านให้คุณได้บ้าง นั่นก็แปลว่าชีวิตในโลกเสมือนบนหน้ากระดาษของพวกเขา พอจะมีความหมายขึ้นมาบ้างไม่มากก็น้อย