เกมโลกิยะ

งานเขียนแนวอีโรติกไม่ใช่แนวทางที่ผมถนัดถนี่นัก ถึงกระนั้นผมก็รู้สึกสนุกและท้าทายจนอยากทำออกมาอีกสักเล่ม ปัญหาใหญ่ของการเขียนรวมเรื่องสั้นเล่มนี้อยู่ตรงที่ว่า ผมควรจะหาจุดสมดุลของการบรรยายฉากสังวาสอย่างไร เพื่อให้งานเขียนชิ้นนี้มีรสชาติวาบหวามอันเป็นคุณสมบัติขั้นต้นของงานเขียนแนวอีโรติกทั่วไป ขณะเดียวกันการร่ายเล่าฉากสังวาสหรือบทอัศจรรย์ ก็ต้องไม่เกินล้นหรือหยาบโลน จนกลายเป็นเรื่องเล่าเกรดต่ำประเภทที่มีเป้าหมายหลักเพียงเพื่อกระตุ้นอารมณ์กำหนัดเท่านั้น

และเมื่อกำหนดแนวทางของหนังสือไว้ว่าต้องเป็นงานแนวหักมุมไปพร้อม ๆ กันด้วย โจทย์ใหญ่ยักษ์อีกข้อที่เลี่ยงไม่พ้นคือ จะคิดพล็อตเรื่องอย่างไรให้คนอ่านคาดเดาตอนจบไม่ได้ หรือเดาผิดไปอีกทางหนึ่ง

การจบอย่างหักมุมถูกบางคนมองว่าเป็นวิธีการเล่าเรื่องที่แสนเชยและหลงยุคสมัย แต่ไม่ได้แปลว่าเป็นงานง่ายที่นึกจะเขียนเมื่่อไหร่ก็เขียนได้ การเขียนเรื่องสั้นหักมุมจบต้องใช้สมองและเวลาอย่างยิ่ง กว่าจะวางโครงเรื่องรัดกุม จนกระทั่งเขียนออกมาจนจบได้สักเรื่องอย่างตลอดรอดฝั่ง

ในฐานะคนสร้างสรรค์งานที่เขียนหนังสือด้วยใจรัก ผมหวังว่ารวมเรื่องสั้นเล่มนี้จะมอบความสนุกสนานเพลิดเพลินให้คนอ่านได้บ้างตามหน้าที่พื้นฐานของเรื่องแต่งหรือบันเทิงคดี และนอกจากความบันเทิงเริงรมย์แล้ว หนังสือเล่มนี้ก็น่าจะช่วยกระตุ้นอารมณ์รัก ๆ ใคร่ ๆ ให้พอกระชุ่มกระชวยหัวใจ อีกทั้งตอนจบก็น่าจะสร้างความแปลกประหลาดใจให้คนอ่านได้บ้างตามสมควร