เรื่องเล่าของเด็กเลี้ยงแกะ
📗 “เรื่องเล่าของเด็กเลี้ยงแกะ” รวม 18 เรื่องสั้น ตั้งแต่เรียบง่ายไปจนถึงประหลาดพิลึก ผลงานของ “อุเทน พรมแดง” นักเขียนเจ้าของ 34 รางวัลทางวรรณกรรมระดับชาติ
สารบัญ
– บ้านน้อยสีชมพู (เรื่องสั้นเรื่องนี้ไม่มีตัวละคร)
– เปลวเพลิงบนยอดภู (ส่วนเรื่องนี้ไม่มีแม้แต่พล็อต)
– ตรงจุดกึ่งกลางระหว่างร้านค้า (เรื่องสะท้อนสังคมเล่าผ่านมุมมองบุรุษที่สอง)
– ถุงยางอนามัยชิ้นเดียว (เรื่องเล่าว่าด้วยถุงยาง คุณแม่ยังสาว และลูกสาววัยรุ่น)
– บนสะพานข้ามแม่น้ำ (เรื่องของความพยายามกระทำอัตวินิบาตกรรมของเด็กหนุ่ม)
– ศาลต้นไทร (เรื่องสั้นสะท้อนสังคมว่าด้วยความขัดแย้งทางความเชื่อของคนต่างยุคสมัย)
– ก็แค่หมาตัวหนึ่งซึ่งรักเธอ (เรื่องรักชวนพะอืดพะอมซึ่งไม่ควรอ่านระหว่างมื้ออาหาร)
– คืนหนึ่งของดอกไม้ (เรื่องอีโรติกเผยธรรมชาติของความต้องการทางเพศ)
– สิ่งมีชีวิตในเขตอนุบาลแห่งหนึ่ง (เรื่องแนว Soft Sci-fi ซึ่งพูดถึง ‘อาหาร’ และ ‘อะไหล่’)
– ลูกไก่ขาเก (เรื่องแนวสัจนิยมเรียบง่ายที่แสนสะเทือนใจ)
– เด็กหญิงหัวโตผู้มองไม่เห็นตั๊กแตน (เรื่องเล่าสัจนิยมมายาสะท้อนปัญหาที่เด็กๆ ต้องเจอ)
– คืนข้างขึ้นสิบห้าค่ำ (เรื่องสะท้อนสังคมเล่าผ่านรูปแบบแฟนตาซีที่หาอ่านได้ยาก)
– ใต้เงื้อมเงาต้นไม้ใหญ่ (เรื่องแนวสัญลักษณ์นิยมที่จะอ่านแบบตีความหรือไม่ก็ได้)
– โครงการภรรยาประชาสงเคราะห์ (งานเขียนเสียดสีประชดประชันระบบราชการชนิดแสบๆ คันๆ)
– นิวส์ฟีดจิตเภท (งานแนวกระแสสำนึกว่าด้วยความเปลือกปลอมในโลกโซเชียลมีเดีย)
– ร่างตรงริมถนน (เรื่องสั้นในรูปแบบ Frame Story เกี่ยวกับชายชราผู้น่าสงสาร?)
– สภาวะไร้หลับ (หนึ่งในเรื่องสั้นแนว Metafiction ที่จบได้ชวนอึ้งที่สุด)
– บทวิจารณ์สถาบันอันไม่ขัดต่อรัฐธรรมนูญ (เรื่องสั้นแนวทดลองที่เบลอพร่าและกล้ามาก!)
คำนำสำนักพิมพ์
หนังสือรวมเรื่องสั้นโดยมากแล้วมักมีองค์รวมหรือจุดร่วมทางความคิดบางอย่างซึ่งเชื่อมร้อยเรื่องสั้นแต่ละเรื่องในเล่มเข้าด้วยกัน ทำให้หนังสือมีเอกภาพไปในทิศทางเดียวกัน มีรสชาติไปในทำนองเดียวกัน เหมือนอาหารหลายจานบนโต๊ะอาหารซึ่งกินแล้วเข้ากันได้ดี
แต่รวมเรื่องสั้นเล่มนี้เป็นไปในทางตรงกันข้าม…
เรื่องสั้นใน “เรื่องเล่าของเด็กเลี้ยงแกะ” แต่ละเรื่องล้วนมีรสชาติเฉพาะของตัวเองที่ไม่เหมือนใคร ไม่สอดคล้องหรือผูกเชื่อมกับเรื่องอื่น ๆ ด้วยองค์รวมทางความคิดใด ๆ ทั้งสิ้น หากเปรียบเป็นโต๊ะอาหาร เราก็จะได้กินอาหารที่หลากหลายตามใจพ่อครัว มีตั้งแต่อาหารป่ารสจัดจ้าน อาหารพื้นบ้านคุ้นลิ้น อาหารริมทางเรียบง่าย อาหารชั้นดีระดับภัตตาคาร ไปจนถึงอาหารบางจานซึ่งอาจไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าจะกินเข้าไปได้
แม้ไม่มีองค์รวมทางความคิดใดเลย แต่นั่นกลับทำให้รวมเรื่องสั้นเล่มนี้อ่านสนุกอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเริ่มต้นอ่านเรื่องหนึ่ง ๆ เราจะเดาทางไม่ถูกว่ากำลังอ่านเรื่องแนวไหน ผู้เขียนจะพาเราไปในทิศทางไหน หรือเรื่องเล่าจะจบลงอย่างไร และเมื่ออ่านเรื่องหนึ่งจบลงแล้วลงมืออ่านเรื่องต่อไป เราก็ไม่มีทางคาดเดาได้เลยว่ากำลังจะเจอเข้ากับอะไรอีก
กินอาหารสารพัดอย่างบนโต๊ะอาหารนี้แล้ว คุณจะรู้สึีกอร่อยลิ้นจนอิ่มตื้อ หรือท้องไส้ปั่นป่วนจนนึกอยากอาเจียนออกมา คงต้องลองกินดูเท่านั้นจึงจะรู้ได
คำนำผู้เขียน
ที่มาที่ไปของหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มนี้ไม่เหมือนเล่มไหน ๆ ที่ผมเคยเขียนออกมา ก่อนหน้านี้ไม่นานผมเขียนหนังสือสอนเทคนิคเขียนนวนิยายและเรื่องสั้นออกมา 2 เล่ม คือ “เขียนนวนิยายและเรื่องสั้น เขียนฝันให้มีชีวิต” เล่ม 1 กับเล่ม 2 ในหนังสือทั้ง 2 เล่มนี้มีเรื่องสั้นจำนวนมากซึ่งผมเขียนขึ้นมาเป็นตัวอย่างประกอบการอ่าน เรื่องสั้นเหล่านั้นบางเรื่องก็ควรเป็นแค่ตัวอย่างในหนังสือ 2 เล่มที่ว่าเท่านั้น แต่อีกมากมายหลายเรื่องผมมองว่าคุณภาพดีพอเกินกว่าจะมีสถานะเป็นแค่ตัวอย่างประกอบการอ่านหนังสือเล่มอื่นอีกที เป็นเรื่องน่าเสียดายเกินไปหากไม่หยิบมารวมเป็นเล่มให้ผู้อ่านได้ลองลิ้มชิมรส
ผมเลือกหยิบเฉพาะเรื่องสั้นที่ตัวเองชื่นชอบและมีคุณภาพผ่านมาตรฐาน นำมาแก้ไขขัดเกลาให้ดีขึ้นอีก จนกลายมาเป็น “เรื่องเล่าของเด็กเลี้ยงแกะ” เล่มนี้
ไม่กังวลนักว่าคนที่เคยซื้อหนังสือสอนเขียนนวนิยายและเรื่องสั้นทั้ง 2 เล่มไปอ่าน จะซื้อหนังสือเล่มนี้ไปอีก กลายเป็นว่าต้องเสียเงินให้กับเรื่องสั้นที่ตัวเองอ่านไปแล้ว เพราะผมพบว่ากลุ่มนักอ่านของผมค่อนข้างแยกต่างหากจากกันอย่างชัดเจน กลุ่มที่เป็นแฟนหนังสือของผมเป็นคนรักการอ่านงานวรรณกรรม ไม่ได้นึกอยากเป็นนักเขียน นักอ่านเหล่านี้จะตามซื้อหนังสือรวมเรื่องสั้นและนวนิยายของผม แต่ไม่ได้สนใจหนังสือสอนเขียนนวนิยายและเรื่องสั้นแต่อย่างใด ส่วนนักอ่านอีกกลุ่มที่สนใจอยากเขียนหนังสือหรืออยากเป็นนักเขียน ก็จะซื้อหนังสือสอนเขียนนวนิยายและเรื่องสั้นไปอ่าน โดยมีเพียงส่วนน้อยมาก ๆ ที่สนใจอ่านหนังสือนวนิยายและรวมเรื่องสั้นของผมด้วย
อย่างไรก็ตาม หากนักอ่านคนไหนเคยซื้อหนังสือ สอนเขียนนวนิยายและเรื่องสั้นทั้ง 2 เล่มนั้นไปแล้ว และเผลอมาซื้อรวมเรื่องสั้นเล่มนี้อีก ให้ติดต่อทักท้วงมาได้เลย ผมยินดีคืนเงินให้
จะว่าไปแล้วคนเป็นนักเขียนก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กเลี้ยงแกะในนิทาน เด็กเลี้ยงแกะเสกสรรปั้นแต่งเรื่องราวโกหกชาวบ้านว่ามีหมาป่ามากินแกะ นักเขียนก็แต่งเรื่องโกหกมาเล่าหลอกให้นักอ่านฟังเช่นกัน
เรื่องสั้นในหนังสือเล่มนี้ จึงเหมือนเรื่องเล่าที่ออกจากปากเด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่ง เพียงแต่เด็กเลี้ยงแกะคนนี้ไม่ได้หวังจะหลอกให้คุณเชื่อว่ามีหมาป่ามากินแกะ เพื่อให้คุณรีบวิ่งมาช่วยไล่หมาป่า แล้วตัวเองก็หัวร่องอหายออกมาอย่างสนุกสนาน เด็กเลี้ยงแกะคนนี้เพียงแค่ต้องการให้ชาวบ้านทุกคนสนุกและได้ฉุกใจคิดจากการฟังเรื่องเล่าของเขา
เพราะการได้เล่าเรื่อง คือความสุขของชีวิตเด็กเลี้ยงแกะ…
ตัวอย่างหนังสือ